3 listopada w wieku 82 lat zmarł Franciszek Gębowiś. Przez ostatnie dwa lata był radnym Rady Seniorów w Stalowej Woli. Od dziecka miał zdolności iluzjonistyczne i żonglerskie. Przyjęto go do pracy w cyrku, a zaraz potem dostał się do 2-letniego Studium Sztuki Cyrkowej w Julinku pod Warszawą. A to naprawdę była sztuka, bo przyjmowano tu rocznie najwyżej po 7-8 osób. Po Julinku zaczął pracować w cyrku „Miś”, z którym pod koniec lat 50. zjechał Polskę wzdłuż i wszerz. Polskę przemierzało wtedy 10 cyrków, co rok zmieniały trasę i program.

– To była harówka, często nie było cieplej wody, a nawet nie było gdzie się umyć. A bywało, że mieliśmy i 3 występy w jednym dniu – wspominał Franciszek Gębowiś. Jego specjalnością była woltyżerka, czyli jazda i akrobacje na koniu, ale ćwiczył też żonglerkę, popisy na linie i wałkach oraz różne sztuki magiczne.

Cyrkową karierę Franciszka przerwało wojsko, choć – jak wynika z cytowanego zaświadczenia – także i tam pokazywał swoje niezwyczajne umiejętności. Ale po zakończeniu służby do cyrku już nie wrócił. Dyrektor „Misia” poradził mu, by wcześniej uzupełnił wykształcenie i zrobił maturę.

Trafił więc do Stalowej Woli, zaczął pracę w Hucie na stalowni (był wytapiaczem pieców martenowskich), a jednocześnie ukończył zaocznie technikum ogólnoekonomiczne w Rzeszowie, z punktem konsultacyjnym w Stalowej Woli. Po uzyskaniu matury, nie myślał już o dalszej cyrkowej karierze.

Jakimś echem jego przeszłości była więc ta cyrkowa grupa estradowa, którą zaczął prowadzić w 1971 roku przy Zakładowym Domu Kultury w Stalowej Woli. Był to ewenement w skali Polski. Nie przetrwał jednak długo. Artysta potem już sam popisywał się sztukami magicznymi, działając z klubie seniorskim.