Helena Górska z d. Lewkowicz. Nauczyciel, wychowawca, patriota. Osoba sprawiedliwa, wymagająca choć przede wszystkim od siebie. Zawsze gotowa pomóc innym, nieustannie pracująca. Małżonka Wacława Górskiego, którego wspierała jako żona i przyjaciel w walce o suwerenną ojczyznę. Wraz z mężem, jako osoba bardzo dobrze wykształcona tworzyła podwaliny szkolnictwa Stalowej Woli przed wojną, prowadziła tajne nauczanie w czasach okupacji. Była wiele lat nauczycielem i wychowawcą młodzieży przed i po wojnie. Uczyła nie tylko przedmiotów szkolnych ale także wiedzy o świecie, kultury czy po prostu życia. Ukierunkowała pozytywnie pokolenia młodzieży. Wychowała trzy córki radząc sobie z trudnościami spowodowanymi wojną i uwięzieniem politycznym męża. Dzięki roztropności, wytrwałości i oszczędności potrafiła zbudować dom, ten metafizyczny i ten murowany, potrafiła zapewnić godziwe życie swojej rodzinie. Wszystko to godziła z pracą, w trakcie której zawsze znajdowała czas dla wszystkich. Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Odeszła w maju 1995 roku. Pożegnali ją jej uczniowie, znajomi i rodzina. Motto życia Heleny? Praca, praca, praca. Cześć Jej pamięci.
