Zdzisław Błoński urodził się 26 listopada 1959 r. w Stalowej Woli. Po maturze pracował w Hucie Stalowa Wola, a następnie w drukarni. Po ciężkim wypadku został rencistą. Wiersze pisał od lat szkolnych. Debiutował na łamach „Sztafety”. Był członkiem Stowarzyszenia Literackiego „Witryna” od początku działalności. Mieszkał i tworzył w rodzinnym mieście. Swoje wiersze publikował w almanachach: „Spojrzenia” (wszystkie edycje) oraz „Wspólna obecność”. W 1998 r. Wydawnictwo Sztafeta wydało jego pierwszy zbiór wierszy „Stan psychiczny”. W 2005 r. wydał tomik „Rozliczenie”, za który został nagrodzony „Złotym Piórem” przez Rzeszowski Oddział Związku Literatów Polskich, a w 2012 r. „Od uśmiechu do goryczy”. Za ten ostatni zbiór otrzymał nominację do Nagrody Literackiej Miasta Stalowa Wola „Gałązka Sosny”. Był także laureatem III nagrody XII Międzynarodowych Spotkań Poetów „Wrzeciono 2006” w Nowej Sarzynie. Jego życie nie przypominało sielanki, ale rzadko można było usłyszeć od niego słowa skargi. Talent poetycki pozwalał mu przelać radości i frustracje na poetyckie strofy. Jego wiersze powstawały z własnych przeżyć – miłości, zwątpienia, samotności. Pisał o swoich nadziejach i zawodach, miłości do kobiety i nachodzących go czarnych myślach.