Ludmiła Kuczek urodziła się 15 września 1912 w Giedlarowej, powiat Leżajsk. Pierwsze dwa lata nauki szkolnej spędziła w tej miejscowości. Klasy od 3 do5 ukończyła w Szkole Powszechnej w Leżajsku. W roku 1924 została przyjęta do Państwowego Gimnazjum w tym mieście. Po roku nauki musiała ją przerwać, zmarł bowiem jej ojciec i w latach 1925-1929 pomagała w prowadzeniu gospodarstwa. Dopiero we wrześniu 1929 roku, na podstawie egzaminu, została przyjęta do czwartej klasy gimnazjum. Naukę szkolną ukończyła egzaminem dojrzałości w czerwcu 1934 roku. Po maturze, przez dwa lata utrzymywała się z korepetycji z matematyki i fizyki udzielanych w Leżajsku. W roku 1936 zapisała się na Uniwersytet Poznański, kierunek studiów – matematyka, które przerwała wojna. W latach okupacji prowadziła tajne nauczanie w Leżajsku, Giedlarowej i w Zarzeczu koło Jarosławia. Od 1 września 1944 do 30 lipca1946 roku pracowała jako nauczycielka w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Króla Bolesława Chrobrego w Leżajsku. Dyplom magistra filozofii uzyskała na Uniwersytecie Poznańskim już po wojnie – 2 września 1946 roku. Temat pracy magisterskiej to „Zamiana szeregów wolnozbieżnych na szeregi szybkozbieżne”. Z dniem 1 września 1948 roku rozpoczęła pracę w Jarosławiu, w Państwowej Ogólnokształcącej Żeńskiej Szkole Stopnia Licealnego, skąd 25 czerwca 1950 roku została przeniesiona do Ogólnokształcącej Szkoły Stopnia Podstawowego i Licealnego w Stalowej Woli. Tu pracowała 21 lat. Na emeryturę przeszła 1 września 1971 roku, ale nie straciła kontaktu ze szkołą. Przez 2 lata jeszcze była zatrudniona w niepełnym wymiarze godzin. Zmarła 20 września 1973 roku i została pochowana na cmentarzu komunalnym w Stalowej Woli.
