PODSIADŁO JÓZEF

Józef Stanisław Podsiadło – postać wielce zasłużona w naszym regionie w kultywowaniu polskich tradycji patriotycznych i narodowych. Szczególnie zaś dbał o pamięć o żołnierzach 2. Korpusu Polskiego gen. Andersa, wsławionych bitwą pod Monte Casino, oraz o legendarnym generale Antonim Hedzie ps. Szary, w czasie II wojny światowej dowódcy partyzanckich oddziałów ZWZ, a potem AK oraz formacji niepodległościowych w okresie powojennym.

Był dobrym i skromnym człowiekiem, charakterystyczną postacią Rozwadowa, a potem Stalowej Woli. Wprost niespożytym w tych swoich różnych działaniach na patriotycznej i obywatelskiej niwie.

Ziutek, bo tak nazywali go dobrzy znajomi, urodził się 15 października 1939 r. w Kowlu (obecnie miasto na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim). Był młodszym synem Wacława i Genowefy. Ojca, więźnia sowieckich lagrów, a potem czołgistę w 4. Pułku Pancernym Skorpion 2. Korpusu Polskiego, uczestnika walk pod Monte Cassino, zobaczył po raz pierwszy w 1948 r., gdy ten wrócił do Polski z Anglii. Mieszkali wtedy w Chełmie, a stąd w 1950 r. przenieśli się do Rozwadowa. W lipcu 1952 r. Wacław Podsiadło zginął w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach, a wiele wskazuje na to, że został zamordowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa.

Ziutek pracował m.in. w Hucie Stalowa Wola, a w 1988 r. zdał egzamin, uzyskał papiery mistrza malarskiego i przez lata trudnił się tym zawodem. Od lat angażował się też w działalność społeczną, krzewiąc patriotyczne i narodowe wartości. Był m.in. przedstawicielem w Stalowej Woli Polskiej Ligi Obrony Praw Człowieka, a od blisko 30 lat, w maju, najpierw w Rozwadowie, a potem w Stalowej Woli, zamawiał i organizował uroczyste msze św. w kolejne rocznice bitwy pod Monte Cassino.

Jeździł też m.in. na uroczystości upamiętniające rocznice rozbicia ubeckiego więzienia w Kielcach w sierpniu 1945 r. przez oddział kapitana Hedy. Gościł go zresztą kilkakrotnie w swoim mieszkaniu w Stalowej Woli. Podobnie jak prof. Wiktora Zina, premiera Jana Olszewskiego, Zofię i Zbigniewa Romaszewskich, biskupa Zbigniewa Kraszewskiego czy kapelana 4. Pułku Pancernego Skorpion gen. ojca Adama Studzińskiego.

W mieszkaniu zgromadził wiele pamiątek, listów, zdjęć, grafik i ogromną literaturę poświęconą historii Polski, a szczególnie dziejów jej oręża i martyrologii w czasie II wojny światowej. Bardzo bliska, z racji pochodzenia, była mu też tematyka Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej i historia jego rodziny. Ściany w stołowym pokoju to był wręcz patriotyczno-narodowy ołtarz, z wielką szablą na jednej z nich.

W październiku 1980 r. Ziutek ożenił się z Krystyną Świercz, też córką żołnierza spod Monte Cassino, porucznika artylerii Aleksandra Świercza. Doczekali się syna, które imiona otrzymał po obu dziadkach: Aleksander Wacław.

W maju 2004 r., w 60. rocznicę bitwy pod Monte Cassino, z inicjatywy Ziutka, w przedsionku kościoła św. Floriana w Stalowej Woli zawisła tablica oddająca „hołd gen. Władysławowi Andersowi i jego dzielnym żołnierzom z 2-go Korpusu”. Tablicę ufundowały rodziny Podsiadłów i Świerczy. Póki sił mu starczyło, podejmował różne patriotyczne inicjatywy, ostatnio włączył się też w prace komitetu przygotowującego w Stalowej Woli obchody 80. rocznicy bitwy pod Monte Cassino. Niestety, nie doczeka tej rocznicy. Niech i jemu szumią teraz „Czerwone maki…”