Urodził się we wsi Przeryty Bór, w powiecie dębickim. Szkołę średnią ukończył w Tarnowie w 1954 roku. W tym samym roku rozpoczyna studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie. Po uzyskaniu dyplomu w 1961 roku rozpoczyna pracę, jako lekarz-stażysta w Szpitalu Miejskim w Stalowej Woli oraz w Przychodni Obwodowej. Od 1967 r. jest na pełnym etacie asystentem oddziału wewnętrznego, a od 1974 po uzyskaniu specjalizacji drugiego stopnia z zakresu chorób wewnętrznych, zastępcą ordynatora. Był Kierownikiem Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej w Stalowej Woli. W 1979 zostaje Ordynatorem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Wojewódzkiego w Tarnobrzegu. Lekarz Nardzewski to przykład pracoholika medycznego. Był zawsze tam, gdzie był potrzebny i kiedy był potrzebny. Był cenionym i dobrym lekarzem, o bardzo ciepłym i sympatycznym stosunku do pacjenta. Nieuleczalna choroba nie pozwoliła Mu powrócić do pracy, którą tak kochał i był jej oddany.